Περί επάρατου Παγανισμού (από δημοσίευση κάποιου blog…)
Τα γκέτο της πολιτικής καθαρότητας: ο καταδιωγμός των λέξεων
«Για να κατανοηθεί καλύτερα αυτό το φαινόμενο της μετάπτωσης των εννοιών με πρόσχημα την πολιτική καθαρότητα, ας θυμηθούμε την παροιμιώδη φράση βγήκε ο Χάρος παγανιά. Η λέξη παγανιά σημαίνει κυνήγι και προέρχεται από το paganus (=χωρικός). Από την ίδια όμως ρίζα βγαίνει και ο παγανισμός! Να τι συμβαίνει εδώ: τους παλιούς καλούς ρομαντικούς και αγαπουλίστικους πρωτοχριστιανικούς αιώνες, διάφοροι απόστολοι Γκαύλοι διερρήγνυαν τα ιμάτια τους για να προσυλιτίσουν τους κακούς Εθνικούς στη νεότευκτη αιματοκυλισμένη θρησκεία τους χρησιμοποιώντας ουκ ολίγες μεθόδους “συνετίσεως” στο όνομα της απέραντης αγάπης του “καλού” Γιαχβούλη. Έτσι, ο paganus-χωρικός που τηρούσε τα ειδωλολατρικά έθιμα απέκτησε αρνητικό πρόσημο στην ιδιότητά του, έγινε παγανιστής και η λέξη παγανιά απέκτησε τη χροιά του κυνηγιού (κύων =σκύλος). Η πρωτοχριστιανική εκκλησία, στο όνομα της δικής της κατασκευασμένης πολιτικής καθαρότητας, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να μετατρέψει το γένος της λέξης paganus σε είδος κατά την αριστοτελική διάκριση (καθόλου τυχαίο που είναι ο αγαπημένος της φιλόσοφος ο “βολικός” Σταγειρίτης) για τα δικά της προφανή συμφέροντα. «
Και ένα σχόλιο :
«Αν δούμε πιο πίσω, θα ξεκινήσουμε τουλάχιστον από την εποχή του Ευριπίδη, πηγαίνοντας ες παγάν (=στην πηγή). Πάλι στη φύση καταλήγουμε…»
ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ ... 
πολύ χρήσιμο και διαφωτιστικό! δεν το ήξερα..
11/10/2010 στο 16:44
Αίολε … πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση
καλή συνέχεια
11/10/2010 στο 17:06
Δηλαδή και οι χριστιανοί βγήκαν παγανιά!!!!
Πολύ καλό φίλε Αίολε!
11/10/2010 στο 19:03
Άιολε, πολύ καλό!!!!!!!!!!
Την Καληνύχτα μου.
11/10/2010 στο 22:21
hohoho!Παγανιστές ή σκοταδιστές εγω τον βρήκα τον δρόμο
Ωστε έτσι λοιπόν! Ο χάρος βγήκε παγανια για κάθε «paganus» -«άνθρωπο της υπαίθρου» δλδ για δισεκατομύρια ανθρώπους! Εμ γιαυτό δεν γλύτωσαν ουτε οι απόστολοι ψαράδες,ούτε οι αγρότες της θεσσαλίας.
Σοβαρά τώρα..η λέξη και η έννοια, φορτώθηκαν με χίλιες δυο ενοχικές επιστρώσεις, μέσα από την πτώση του αρχαίου κόσμου και την λυσσαλέα προσπάθεια ενός νέου, να επικρατήσει.
Αυτός ο χωριάτης -παγανιστής-άνθρωπος της γης είχε δημιουργήσει πηγαία παραδόσεις μέσα από τη σχέση του με τον περιβάλλοντα χώρο (φυτό, ζώο, αστέρι…σύμπαν)
Θεωρούσε το Οικοσύστημα οργανικό μέρος του, όπως το χέρι του και το πόδι του και όχι ιδιοκτησία προς εκμετάλλευση ή δώρο του ενός θεού, για ξόδεμα, άλωση και ασέλγεια.
Ο παγανιστής- αγρότης ο τότε και ο τώρα λατρεύει τη φύση.Η ηθική και ή Παιδεία του του λέει πως είναι απλά ένα Μέλος αυτού του κόσμου και όχι ο εξ αποκαλύψεως ιδιοκτήτης.
Ο παγανιστής-χωριάτης συμβολοποιούσε τη σχέση του με τη Φύση αποδίδοντάς τη Θεϊκή Ιδιότητα και βαφτίζοντας την κάθε ιδιότητα με ένα όνομα.
Κρατούσε σεβαστική απόσταση μαζί της μεν, συντηρούσε και την συγγενική οικειότητα δε.
Ο διώκτης του Χριστιανισμός απο την άλλη, σαν θρησκεία στηρίχτηκε και στηρίζεται πάνω στην ενοχή για κάθε τι που παράγει Ενθουσιασμό και Εσωτερικό Πάθος.
Αντιμάχεται την ομορφιά του χρώματος και ντύνεται το μαύρο ράσο αρνούμενος το χρώμα και το όνομα του ρόδου.
Αυτομαστιγώνεται σαν υποπέσει στο αμάρτημα μιας ερωτικής σκέψης
Λειτούργεί απέναντι στη φύση του όχι απλά ανασταλτικά, αλλά ευνουχιστικά.
Θεωρώντας τον Κόσμο όχι ως Κόσμημα και Δόξα αλλά ως ιδιόκτητο δεδομένο, του άλλαξε τον α-Δόξαστο.
Επόμενο δεν ήταν λοιπόν να εκδιώξει και τον χωριάτη και τις παραδόσεις του?
Αλλά ο διωγμός δεν τελείωσε με το γκρέμισμα ναών,κάψιμο δήθεν μαγισσών, αρχαίων κειμένων και ό,τι υμνούσε την φύση.Παρήγαγε μία σειρά από ηθικολογικούς κανόνες βαθύτατα ενάντιους στην ανθρώπινη φύση.
Διαμόρφωσε μεσα στους αιώνες μία ουσιαστικά διεστραμμένη ανθρωπότητα που μισεί τον εαυτό της.
Μια ανθρωπότητα που ντρέπεται διαρκώς.
Μία «νυν και αεί» ξεφτίλα!
Κι επειδή εγω δεν είμαι Παγκανίνι παρήγειλα στον Paul να μας τα πεί καλύτεραhttp://www.youtube.com/watch?v=i9SSOz5iAzc&feature=related
12/10/2010 στο 17:43
Δε χρειάζεται να πω κάτι εδώ. Θα συμφωνήσω με κάθε λέξη του κειμένου της Λυδίας.
Απλά να πω κι εγώ, ότι η θρησκεία «μας», βασίστηκε και εξακολουθεί να βασίζεται, στις ενοχές.
Και ο «πανάγαθος» που ευαγγελίζεται, είναι ένας Θεός εκδικητικός, αυτάρεσκος και μνησίκακος.
Όπως λίγο-πολύ οι περισσότεροι θεοί, όλων των θρησκειών. Γιατί τους αποδίδονται ιδιότητες
ανθρώπινες…
12/10/2010 στο 20:23
Το αν χρησιμοποιηθηκε και διαστρεβλωθηκαν εννοιες αρκει να θυμηθουμε με καθαρη ψυχη πως το ιδιο κανουμε για να επιβιωσουμε στο ματριξ μας ολοι!!!
Τι νοημα εχει να κατηγορησεις καποιον για κατι οταν μαθαινεις ακριβως γιατι τοκανε….
12/10/2010 στο 23:44
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΙΟΛΕ..ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟς ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΣΟΥ..ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΗΔΗ ΛΕΧΘΕΝΤΑ..ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕς ΓΡΑΜΜΕς ΜΑΖΙ ΣΑς…ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ…
17/10/2010 στο 23:45