Δύο χρόνια στο Spaces…
Πάνε δύο χρόνια, από τότε που ανακάλυψα τη γειτονιά των Spaces. Από την αρχή με κατέκτησε ο προσωπικός χαρακτήρας και η διαδραστικότητα της επικοινωνίας.
Πραγματικά, χαίρομαι τόσο πολύ, που γνώρισα είτε μέσω της οθόνης είτε διά ζώσης, ανθρώπους ενδιαφέροντες, διαφορετικούς, με τα ελατώματα και τα προτερήματά τους – όλα είναι ευπρόσδεκτα… Με κάποιους, έτυχε να συνεργαστούμε και σε επαγγελματικό επίπεδο. Κι εκεί ακόμη όμως, υπήρχε μια προσωπική επαφή, που έκανε τη συνεργασία ακόμη πιο ευχάριστη.
Με κάποιους, δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά, και είναι ίσως εκείνοι, που μιλούν βαθειά μέσα στην Ψυχή. Με μια αύρα μυστηριακή αλλά και οικεία. Και με σοφία του Νου. Άνθρωποι που τους θαυμάζω και εντός μου, βρίσκονται κάπου σε μια ζεστή γωνιά της Ψυχής, στο απυρόβλητο…
Εξίσου ενδιαφέρουσες είναι, οι γνωριμίες που επήλθαν μέσα από τη "σύγκρουση" -ίσως και την "παρεξήγηση"…- και που φάνηκαν εκ των υστέρων, ανώτερες των προσδοκιών…
Βέβαια, όπως σε κάθε γειτονιά, υπάρχουν και οι μικροπαρεξηγήσεις, που με καλή διάθεση ξεπερνιούνται. Ενίοτε, οι παρεξηγήσεις είναι λίγο μεγαλύτερες και -το χειρότερο…- άνευ λόγου. Κι εκεί, υπάρχει στενοχώρια και πίκρα. Αυτές , για να είμαι ειλικρινής, δεν τις καταλαβαίνω, γιατί έχω μάθει στη ζωή μου να ενεργώ καλόπιστα και οπωσδήποτε, να μην ανακατεύομαι σε ξένες δουλειές. Ας είναι. Κάποια ψυχή, είπε "νερό κι αλάτι". Μεγάλη κουβέντα. Και σοφή, όταν συνοδεύεται και από την πράξη της δημιουργίας του … αλατόνερου.
Δυστυχώς πάντως, υπάρχουν και οι περιπτώσεις, που δε σηκώνουν θεραπεία. Τελευταίο "απόκτημα", κάποιος "φίλος", ο οποίος δι’ ασήμαντον αφορμή, ξεσηκώνεται και παρεξηγείται, δημιουργώντας δυσάρεστες καταστάσεις. Κυρίως σε άλλους. Προσωπικά, οι προβληματικές περιπτώσεις, απλά δε με απασχολούν. Στενοχωριέμαι όμως για φίλους ή φίλες που έχουν προβλήματα ( την καλή μου Annyra λέω…), εκ του μη όντος…
Ας είναι. Ενα τηγάνι είναι ο κόσμος, που λένε. Όλοι είμαστε μέσα του. Και κάποιοι, οργανώνονται σε όμορφες παρέες. Εκείνες των Spaces για παράδειγμα… 🙂
ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ ... 
Τετριμένο αλλά πανσοφο, μια μικρή απεικόνηση της κοινωνίας μας είναι και η εδώ γειτονιά μας.Απ όλα έχει ο μπαξές. Και τα στραβά και τ ανάποδα και τα χλωρά και τα ξερά και γέλιο και δάκρυ και ανθρωπιά και μισαλλοδοξία.Στο χέρι μας είναι τι θα διαλέξουμε, τι μας πάει και τι μας χαλάει.Όσο για το χώρο σου, θα ευχηθώ να είναι πάντα γεμάτος από σένα και όλα όσα αγαπάς και μοιράζεσαι απλόχερα μαζί μας.Σ ευχαριστώ για τις όμορφες εικόνες σου, τα εύστοχα και ανθρώπινα σχόλια σου, το ενδιαφέρον και την επικοινωνία που αναπτύξαμε όλο αυτόν τον καιρό, για όσα είπαμε και όσα δεν είπαμε γιατί πολύ απλά μερικές φορές ακόμη και η σίωπή δημιουργεί επαφή.Να είσαι γερός, χαρούμενος και δημιουργικός για πολλα πολλά πολλά χρόνια ακόμη και να έχεις μια υπέροχη μέρα.Φιλιάαααααααααααααα
13/10/2009 στο 08:55
Χρόνια καλά εύχομαι Αίολε και οι όμορφες αναμνήσεις σου να είναι περισσότερες από τις άσχημες..Καλημέρα 🙂
13/10/2009 στο 09:09
Λίγο πολύ φαντάζομαι παρόμοια ,αν όχι τα ίδια συμπερασματα, έχουμε βγάλει οι πιο πολλοί για το χώρο.Εγώ έβγαλα κάποια απωθημένα μου αν κάνω κι ένα πρόχειρο ισολογισμό αίγουρα κέρδισα που μπήκα.Πάντως το τελευταίο δίμηνο ψάχνω και για άλλους χώρους που πιθανόν να με εκφράζουν καλύτερα άλλωστε οι όποιοι φίλοι που απέκτησε απο δω δε θα χαθούν αν πας αλλού σωστά?
13/10/2009 στο 11:33
Έκανα απολογισμό, έκανα ξεκαθαρίσματα, ξεχώρισα κάποιους , άλλους τους απέρριψα…το spaces με απογοήτευσε αλλά μου έδωσε και χαρές… έχω φύγει αλλά παρακολουθώ από απόσταση, ήδη έχω βρει αλλού στέγη που μου ταιριάζει περισσότερο..καλά να σαι και να τριτώσεις την παρουσία σου εδώ , φίλε μου!
13/10/2009 στο 12:34
Ελ.Αιολος….τι να πω για τα παραπανω σε ολα δικιο εχεις…κι εγω προτιμω το σπεις απο το φειςμπουκ [φατσοβιβλιο]εδω η επικοινωνια ειναι πιο ουσιαστικη….και πιο ζεστη ατμοσφαιραοταν ΔΕΝ ειναι φορτισμενη…να εισαι καλα φιλε μου…και ολοι [μαθαινουμε] αλλος πιο γρηγορα αλλος πιο αργα [βλεπε τσουναμι]…φιλια πολλλλλλλλλλα!!!!!!!!!!!!!!!!!υγ…ακομα κι οταν δεν γραφω σχολιο παντα βλεπω τις απιθανες φωτογραφιες σου
13/10/2009 στο 12:40
αν ειναι να βρω ενα λογο ικανο πια να με κρατα στο σπασε,δε χρειαζεται να ψαξω…αν ειναι να βρω πολλους για να τη(γ)κανα, τους εχω μαζωξει στο ασκι που κρυβεις επιμελως και καλα κανεις…τι να ευχηθω;ερρωσθε γλυκε μου φωτογραφε!
13/10/2009 στο 15:00
Πολύ σωστά επισημαίνεις τα θετικά και τα αρνητικά του χώρου, τα θετικά ποιός δεν τα θέλει? τα αρνητικά όμως, τις προσωπικές επιθέσεις και τις εμπάθειες αδυνατώ να τις κατανοήσω και να τις δικαιολογήσω, οπότε, σκέπτεσαι τι κάνω εγώ εδώ πέρα?? "με όλους αυτούς"που δεν έχεις τίποτα κοινό?? (‘Ετσι εξηγούνται οι αναχωρήσεις..)Εύχομαι να υπερτερούν τα καλά, να συνεχίσεις να έχεις το ίδιο ενδιαφέρον γιατί είσαι μια απόΦωτεινές πλευρές του χώρου.Καλό απόγευμα!!!
13/10/2009 στο 15:05
τα σέβη μου…καλο βραδάκι!!!
13/10/2009 στο 17:43
όμορφο κείμενο …καλή συνέχεια
13/10/2009 στο 18:07
Όπως είπε και το Αγγελούδι μας πιο κάτω, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας είναι και τα Spaces με όλα τα όμορφα και τα άσχημά της.Εύχομαι να γίνει το space σου όσο μεγαλύτερο (σε χρόνια) όσο εσύ θέλεις!
14/10/2009 στο 09:28
Δυο χρόνια εσυ κι εγω τρίαΚάποτε θα πάρουμε κι οι δυό ένα γράμμαπου θ`απαντάει στην ατέλειωτη σιωπή.Θά`ναι απο μια άλλη εποχήΘα τ`ακουμπήσουμε σ`ενα τραπέζι(καλη ώρα όπως αυτό στη φωτό)θα σκεφτούμε:Πόσο είμαστε ακόμα ξένοι!!Οι λέξεις μας θα έχουν γίνει φαντάσματαΣτις σάλες των σελίδων μας θα βρίσκουμε καμιά φορά ένα επισκεπτήριοΟι δρόμοι τουτου του "χωριού" για μας θα είναι άδειοι σαν τοπία στο υπερπέρανΣε κάποια σελίδα το ημερολόγιο θα δείχνει Οχτώμβρηκαι ενα σχόλιο που κλεινει: :Σύντροφοι!!Ας μη μαραίνονται οι φιλίες με ανούσιες εξεγέρσεις
14/10/2009 στο 09:56
Πολυ ομορφο κειμενο φιλε μου…Δυο χρονιααα!!!!Θα μου πεις…εδω εγω εκλεισα..ενα χρονο…Καλη συνεχεια ..Αιολε….και εχομαι παντα να εισαι ετσι δημιουργικος….οπως εισαι!!!Καλο απογευμα
14/10/2009 στο 10:21
Γεια σου Αίολε. ευχές για όρεξη και δημιουργικότητα!
14/10/2009 στο 11:36
σχεδον ολοι οι μετεχοντες εδω εχουμε νοιωσει ….ο ενας τον αλλον …μεσα απο τις σελιδες μας…!τελικα ειναι οπως και <<εξω>>..στην αρχη ολα ειναι νεα προσωπα… μετα καποιοι <<κλεινουν τα ρολα>> ….γινεται το ξεκαθαρισμα….πλην ομως υπαρχουν και καποια πολυ αξιολογα ατομα…..εχουν τον δικο τους μοναδικο τροπο και σου δινουνεστω και εξ αποστασεως….!!μια μικρογραφια του εξω κοσμου….με τις χαρες και τις λυπες…με τα γελια και τα δακρυα….με την αγαπη και το χαμογελο….!!!ευχομαι να παιρνεις ολα τα θετικα και να συνεχισεις να κοσμεις τους χωρους μας με τα σχολια σου και με τις φωτογραφιες σου :))
14/10/2009 στο 17:53
συμφωνω με τον Αλεξανδρο.
14/10/2009 στο 18:20
Αίολε, όλα καλά!Απλά πρέπει να δίνουμε λιγότερη σημασία σε κάποια προβληματικά άτομα.και ναι, είναι αρκετά δύσκολο να δέχεσαι επιθέσεις από κάποιους που ούτε σε γνωρίζουν και παρουσιάζονται ως "δήθεν". Σε κατι τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να έχεις έναν διακόπτη!!!Καλό βραδάκι.
14/10/2009 στο 19:36
"Κλικ" ! OFF… :))
14/10/2009 στο 20:14
Χρόνια Πολλά και καλά!!!!
14/10/2009 στο 21:07
Πάντα δημιουργικός μέσα από τις καταχωρήσεις σου… μέσα από τις φωτογραφίες σου, μέσα από τις εμπειρίες σου, μέσα από το χώρο ετούτο που του έδωσε πνοή με τα "κλικ" του κλείστρου σου!!!!!Χρόνια πολλά στο χώρο σου και με το καλό να κλείσεις 4 χρόνια!!!ΥΓ μη δίνεις σημασία σε ότι προσπαθεί να σε χαλάσει…..απλά αγνόησε το!!!
14/10/2009 στο 22:07
Κι εγώ έκλεισα τα δύο πριν λίγες μέρες…συνομήλικα είμαστε:-)Δηλώνω τυχερή πάντως…γιατί όσοι άνθρωποι γνώρισα από κοντά είναι ένας κι ένας.Σε κάθε κανόνα υπάρχει και μια μικρή μαύρη εξαίρεση φυσικά, γιατί πρέπει να υπάρχει για να τον επιβεβαιώνει.Δε γίνεται να είμαστε όλοι φίλοι και ν’ αγαπιόμαστε…όπως είναι και στην καθημερινότητά μας.Ας υπάρχουν και παρεξηγήσεις…και καυγαδάκια…δεν πειράζει, ανάβουν τα αίματα:-))Περιμένω πολλές ακόμα όμορφες εικόνες Αφέντη των ανέμων…κάνεις αυτό το χώρο πολύ πιο χρωματιστό!!!
15/10/2009 στο 04:32
Το πώς αισθανόμαστε την κάθε στιγμή εξαρτάται από το πού εστιάζουμε το φακό…αυτό άλλωστε το γνωρίζεις πολύ καλά..Ωστόσο έχεις δίκιο υπάρχουν φωτογραφικά ενσταντέ συναναστροφών και εικόνες γεγονότων που παγώνουν στο μυαλό μας και εμφανίζονται μόνο τα αρνητικά …προσπερνάμε και κοιτάμε τα θετικά ..!!!Αίολε σου εύχομαι να εστιάζεις κι εδώ όπως με το φωτογραφικό σου φακό …στην απεικόνιση της ουσίας που θα αγγίξει την ψυχή σου ..Δεν θα σε προδώσει ποτέ … Στρέψε λοιπόν τη μηχανή και αποτύπωνε ότι καλύτερο… φιλία,χαμόγελα, χρώματα, αγκαλιές, ελπίδα, φρεσκάδα, ενεργητικότητα, ξεγνοιασιά, αθωότητα, πειράγματα, ενθουσιασμό, συγκίνηση, γνώση…Χρόνια Ευτυχισμένα και Δημιουργικά Αίολε!!!
15/10/2009 στο 06:10
Φίλοι, σας ευχαριστώ πολύ εκ βάθους καρδίας. Είστε όλοι -και το γνωρίζετε…-, αγαπημένες μορφές στο χώρο μου. Όσοι με γνωρίζουν εκ του σύνεγγυς, ξέρουν πολύ καλά, ότι βλέπω το ποτήρι πάντα μισογεμάτο. Ακόμη και στη βαρυσυννεφιά, ξέρω ότι από πάνω υπάρχει γαλάζιο… Μια γλυκειά καλημέρα σε όλους !
15/10/2009 στο 08:06
Καλή σου μέρα Αίολε…αναζητώντας κρατήματα βρέθηκα στον χώρο αλλά ανεξερεύνητες οι δυνάμεις του ανθρώπου και το τυχαίο ανεξιχνίαστο… πολλές φορές νιώθεις πως κάποια πράγματα συμβαίνουν μόνο και μόνο για να στρώσουν τον δρόμο σε κάποια άλλα… Αν και δηλώνω πως "δεν είμαι το στόμα για αυτά τ αυτιά" , μαζί σου απέτυχα… Την καλημέρα μου στους φίλους του χώρου..
15/10/2009 στο 08:28
Καλημερα φιλαρακι……. πολλα τα μελανα του χωρου ,αλλα εχουν δωσει κ πολλα καλα…..εγω εχω καλες εντυπωσεις ,εχω γνωρισει πολλους φιλους που ειναι πολλοι αξιολογοι ανθρωποι κ χαιρομαι πραγματικα που μεσα σε αυτους εισαι κ εσυ,μας εχεις δωσει πολλα ,κ σε ευχαριστω για ολα,ακου τι λεει η βερονικα συμφωνω μαζι της με καλυψε δεν εχω να πω τιποτα παραπανωμονο ναχεις μια καλη συνεχεια στη μερα σου!!!!
15/10/2009 στο 09:24
Ουδέν καλό αμιγές κακού και το αντίστροφο…Όλες οι εκφάνσεις της ζωής έχουν μαζί θετικά και αρνητικά…Εμείς διαλέγουμε τα θετικά και αποφεύγουμε τα αρνητικά….Καλό βράδυ….
15/10/2009 στο 16:20
Γεια σου Αίολε με το μισογεμάτο ποτήριιι!!!! Κ.αι εις άλλα με υγεία εύχομαι και σου στέλνω την πιο γλυκιά μου Κ.αλησπέρα!
15/10/2009 στο 16:55
χμμμμ…. νερό κι αλάτι σου είπε η "σοφή" φίλη ε?Απίστευτη θα την έλεγα (με διαπιστευτήρια)… σοφή όμως όχι …Αν δεν έπαιρνες σοβαρά την συμβουλή της δε θα υπήρχε το πρωϊνό με τα κούμαρα… ;)Oλα καλά λοιπόν… Ολα είπα? Εννοώ όλα όσα μας ενδιαφέρουν… τα άλλα απλώς τα προσπερνάμε…Να’σαι καλά και να γεμίζεις τη γειτονιά των spaces με τη "θεϊκή" σου Αύρα… 🙂 Καλό βράδι!Υ.Γ. Βρε βρε τι βλέπω? Είχε κολλήσει ο υπολογιστής μου και έγραφε μόνο αγγλικά και μόλις ήρθα στο χωρο σου ξεκόλλησε!!! Το’κανες πάλι το θαύμα σου θεέ των ανέμων… χιχιχι!
15/10/2009 στο 18:56
Εγώ θα σου ευχηθώ να είσαι πολλά χρόνια ακόμη κοντά μας…είσαι από τα άτομα που χαίρομαι που γνώρισα εδώ…όσο για τα θετικά και τα αρνητικά της υπόθεσης…είναι γνωστά σε όλους μας…οπότε παραμένουμε με δική μας ευθύνη 😉
17/10/2009 στο 17:11